Кичинекей окуя

Нина Карнаухова алгебрадан сабак даярдаган жок жана мектепке барбоону чечти. Бирок ал жумуш убагында шаарда китептер менен сүйлөшүп жүргөнүн тааныштары кокустан көрүп калбасын деп Нина токойго кирип кетти.

Бактын алдына таңкы тамак салынган баштыкты, бир канча китептерди койду да кооз көпөлөктөрдү кубалап жөнөдү, дал ошондо маңдайында боорукер, көздөрү ишенимдүү караган кичинекей баланы көрдү.

Ал колундагы алфавит китебинин ичине салынган дептерин мыкчып кармап турганын Нина байкап калды. Дароо аны тамашага салгысы келди.

– Бактысыз, качкын! - деди каардуу. - Жапжаш туруп ата-энеңди алдап жүрөсүңбү?!

– Жок! - деп жооп берди бала таң калып. - Мен сабакка баратканмын. Бирок бул жерден чоң ит көрдүм. Ал үргөндө коркуп адашып кеттим.

Нина кабагын түйдү. Бирок бул бала абдан күлкүлүү, боорукер экен, ал баланын колунан жетелеп токойдон өткөрүп койду.

Нинанын китептери жана таңкы тамак ошол боюнча бактын алдында калды. Анткени баланын көзүнчө аларды алуудан Нина уялды.

Ит токойдон шимшилеп келип, китептерге тийген жок, бирок тамакты жеп койду.

Нина кайрылып келип жерге олтурду да, ыйлады. Жок! Уурдалган тамакка ал кайгырган жок. Бактын үстүндө куштардын кубулжутуп сайраганын укту. Анын жүрөгүнө мээримдүүлүк, абийирдүүлүк орноду.

1940

Которгон Гүлдана СЕРМИХАН