Биз үчүн пайда көп сездим,
Бир кылым өскөн карыбай.
Турушат бирдей төрт мезгил,
Түтүнү дагы дарыдай[1]. 

Чоң ашуу, алыс сапардан,
Келбесек эгер күн өтүп.
Чыгарбай бизди капардан,
Кайтарат үйдү күзөтүп[2].

Ачуусу чукул, заардуу,
Аябай ооруйт чакканда.
Жыйганын жесең даамдуу,
А бирок үлгүр качканга[3].

Кош тиштүү, дагы мурду узун,
Башына конот куш тынбай.
Карасак анын турмушун,
Корккону чычкан муштумдай[4].

Таң менен чыккан күнү бар,
Тааныйбыз аны алыстан.
Дайыма даяр үйү бар,
Денеси менен жабышкан[5]. 

Жактырып дайым жегени,
Жалбырак, каакым, тикенек.
Чынында сезет жемени,
“Чөк” десең турат тизелеп[6].

Андайды мурда көрбөсөң,
Айран-таң болуп каласың.
Чын максат нени көздөгөн,
Чөнтөктө багат баласын[7].

Түшүнөт кээде саламга,
Тамагы болсо банан да.
Олтуруп, баскан-турганы,
Окшошуп кетет адамга[8]. 

Тоодогу мөңгү акыры,
Тамчылап түшүп куралат.
Алтындан кымбат кадыры,
Ал барда өмүр уланат[9].

Канчалык артка тартсаң да,
Кырс этип сынбайт карышып.
Шыр кетет үнсүз асманга,
Шамалдан озот жарышып[10].

Суу жутуп, чөгүп баратсам,
Сезилбейт жашоо, туш тарап.
Сүзө албай жолдон адашсам,
Суудагы досум куткарат[11].

Астейдил карап бакканда,
Акташат бир күн үмүттү.
Тарбия берип аттарга,
Тапташат алар күлүктү[12]. 

Балапан кармап аскадан,
Колго үйрөтүп бакканы.
Кыйла эле эрдик башкадан,
Бүркүттүн тилин тапканы[13].

Жарыкта жүрсө адашат,
Түндөсү чыгат жолуна.
Жүнү бар аны кадашат,
Тебетей менен топуга[14].

Кампада сактап дыйкандар,
Кам көрүп аны карашат.
Эмгеги менен жыйгандар,
Экинчи нан деп аташат[15]. 

Ким сайрайт анын өзүндөй,
Керемет добуш ар убак.
Ынтызаар кылып көрүнбөй,
Ырлары гана жаңырат[16].

Бийикте өскөн жалбырак,
Башкача азык жегени.
Денеси аң-таң калтырат,
Дарактан узун себеби[17].

Көкөлөп учуп алыпмын,
Кызык бир абал мендеги.
Көзүмдү бекер ачыпмын,
Көп көрөм ушул нерсени[18].

Өз ишин билет баалашса,
Күтө тур, алгач кызысын.
Өзгөртүп коёт заматта,
Костюм, шым, көйнөк бырышын[19].