Жантуйгума

Сен жөнөткөн кургак мөмө-жемиштер

мага дем-күч, кубат берер жемиштер.

Кем-карчымдын баарын үйдө койбопсуң,

Калың-жука байпак, майкем ойлопсуң.

Абактагы туюп кайгы, зарымды унутпапсың,

ичим жүрөр дарымды.

Эмне зарым – жөнөтүпсүң. Унутпайм!

Мен абакта чөкпөйм, сынбайм, буюкпайм!

Сен өзүңө жакшы кара, жалжалым

жандүйнөңдү убайымга салбагын.

Сыноо баары – мага дагы, сага даа,

мен жок үйдө жалгыздыктан жадаба!

30.08.23

03.09.23

Көз ирмейм – жанымдасың,

бассам-турсам элесиң.

Сен мага табылгасың,

жашоомдогу белексиң.

Абакта ойлор кербен –

каалгып көчкөн булуттай.

Сот мага өкүм берген –

убактылуу турук-жай.

Сен болдуң сагынарым,

ой-санаамдан кетпеген.

Сен болдуң жалынарым,

кучагыңа жетпеген.

Эрдикке шыктандырган,

жантуйгумсуң, жөлөксүң.

Абактан чыккан күн бар –

кучагыңда өрөпкүйм...