(Адабий ишмердиктеги өнөктөш досум Садык-Шер-Ниязга арнайм)
Үзөңгүлөш бирге биздин сапарлар,

сенин дагы, менин дагы такам бар.

Ташыркабай жетсек экен марага.
Кыйын, кыйын - сага дагы, мага даа...

Мүдүрүлсөк мүдүрүлдүк күү менен,

саяпкер жок экөөбүздү ”чү„ деген.

Саяпкербиз өзүбүзгө өзүбүз,

чоң жарышта күч үрөчү кезибиз.

Кандай жол деп качкан жокпуз таштактан...
Камчы көрсөң күлүк болдуң баш каткан...

А мен болсо адыраңдап келатам,

ачуу тийген камчысын да жеп атам...

Үзөңгүлөш, калышпасбыз катардан

сенин дагы, менин дагы катам бар...

Ката кетпей койбойт кадам, арышта,

мара көздөп бараткан соң жарышта.

Мүдүрүлүп нечен тулпар бут талган,

күч жок андан күлүктөрдү куткарган.

Аксабайлы, мүдүрүлсөк туралы,

аргымактай бойду керип суналы!

Тең чыксак дейм акырында мөрөйдө,

мактанбастан: „сен өйдө“ же „мен өйдө".

Сүрмө топтон озуп келдиң алдыга,

сүрмө топтон мен да оздум кардыга.

Эл бар бизди сүрөп, сөгүп, ашаткан...
тургус болуп күп жыгылсак кашаттан.

Тартпай досум, бош коёлу тизгинди,

саяпкер деп санайт элек биз кимди?!

Элдин жетпей тең күлүккө болжолуу -

эл кубаттап, сыймыктанса болгону.

Жеңиш үчүн жан үрөгөн марага -

жеңил эмес сага дагы, мага даа !

03.03.24