О'Шакир: Санжар Эралиевге

  • 03.06.2024
  • 992

(Табият фрагменттери)

Темир тордо уланганга өмүрүм –
көздөн учат: Жер, Суу, Асман көк ирим. 

*   *   *

Төрт мезгилди көрбөдүм, 
төрт дубалда эрмегим.

Табиятты сүрөттөө...
Жаз, Жай, Күз, Кыш - жүрөктө.

Бүт кең Аалам чалкыган
карегимде калкыган...

*   *   *

(Талгар Жакшылыковго)
Досум өлдү. Укканда суук кабарды: 
"Аманат бар сага,- дедим шамалды, -
топурак сал доско менин атымдан", -
деп жоктодум... Башка арга табамбы?..
*   *   *
Камерага нур шооласы төгүлгөн
мейманым - Күн. Ай, Жылдыз жок көрүнгөн.
Келген,  кеткен мейманымдын даа бири
кээде шамал каттайт сырттан өрүлгөн. 
*   *   *

Түрмөнүн түрмө экенин
сезесиң жамгыр маалында. 
Айлана - бетон. Темир тор.
Кыртыш жок. Дубал баарында. 
Дарак, чөп, гүлгө тар мында, 
керемет жыт жок жамгырда. 

*   *   *

Бурганактап шамал, куюн өйдө бир,
булуттардын быт-чыт айрып  көйнөгүн:
Асман,  жерге жашын төгүп көлдөдүң. 

*   *   *
Шамалдын шооратын угасың,
шуулдабайт бул жакта дарактар. 
Кулакты түрөсүң.  Турасың –
абактын чатыры тарактайт. 

Шамал эч бетиңден аймабайт,
түрмөнүн дубалы аскадай. 
Шамал да, куюн да айдабайт. 
Короо тар -  төрт кадам баскыдай. 

*   *   *
Шамалда бийлеп,  желбиреп
 жаш, назик көк чөп үлбүрөп, 
жаракка салып жар ташка
өскөнгө кантип үлгүрөт?
Тоодо кыш эрте. Узакка
 көктөм жаз уктайт үргүлөп.

*   *   *
Тар короо.  Бук көп абакта.
Чыгабыз бир маал сейилге. 
Куш учса көктө адатта –
жабышып сызмай канатка. 

*   *   *
Абактан табам ык кандай?
Жаш көк чөп назик,  үлбүрөп
жар ташты жарып чыккандай.

*   *   *
Интернетсиз,  телефонсуз абактан:
шамал жана куш тынымсыз каттаган -
Жер, Асмандын ортосунда почтальон, 
менден дубай салам ташып бараткан.

*   *   *

Алкыш терең: чөксөм таяп келдиңер
элесимде тоо, аскалар,  мөңгүлөр. 

*   *   *
Жерден бардык напси,  ырыс жыйганбыз,
жерге бирок не жакшылык кылганбыз?

*   *   *
Жүргөнүмдө эркиндикте, 
тоого канча желпиндик де...
Бирок аттиң, тоого-ташка, 
табиятка ушунча күйдүм беле? 
Абактагы  күндөрдөй сүйдүм беле?

*   *   *
Айнекти ачып үрүл таң,
өзүмдү өзүм сүйүнтөм:
желаргы согуп тоолордон, 
булбулдар сайрайт,
бакалар чардайт. 
*   *   *
Абакта күндө жандырган
арчадан кенен алдыргам. 
Ар убак жалгыз арга бул –
түтөтүп куса кандырган...
 туулган жер, тоого зар кылган...
*   *   *
Тамандар тепсейт чөптөрдү, 
а чөптөр ырдайт: "Көктөйлү".
Деспоттор бизди тепсесе, 
сынбайлы мөгдөп,  чөкпөйлү. 
Май,2024.

Окшош материалдар

Комментарий калтырыңыз