Мухаммед пайгамбар мечитте таң эртеде намазына жыгылат. Пайгамбар менен бирге намазга жыгылгандар арасында чыныгы момун мусулман бар экен бир.

Мухаммед пайгамбар Курандагы фараон айткан ырды окуйт: «Мен – чыныгы кудайыңармын». Муну уккан чыныгы мусулмандын каары кайнайт:

– Эк, мактанчаак наадан десе!

А пайгамбар үндөбөйт, бирок намаздан кийин баары тиги момунду жаалдап тилдешет:

– Кудайды келекелегенден уялсаң боло! Жаман тилиң менен баарын буздуң, болгондо да намаз маалында... ыйык пайгамбардын көзүнчө.

Тиги бечара коркконунан калчылдап турганда, пайгамбардын алдына келген Гавриил периштенин айтканы:  

– Кудай силерге саламын жолдоду, анан да мынабул тургандар момун мусулманды тилдегенин койсун. Такыба пенделер окуган намазга караганда; ушул момундун чын жүрөктөн чыккан каары Кудайдын жүрөгүн ойготту, – деген экен.

Которгон О`Шакир